آشنایی با مفهوم و مبحث دارایی ها و بدهی ها به بخش حسابداری کمک شایانی میکند تا بهتر و با کیفیت بیشتری بتوانند اموری همچون طبقه بندی اطلاعات و ذخیره دارایی در حسابداری را انجام دهند .
منبعی که ارزش اقتصادی دارد و در اختیار کسب و کار و نهاد ها قرار میگیرد دارایی شمرده میشود .در واقع منابع اقتصادی در سازمان ها و شرکت ها دارایی محسوب میشود .
در حقیقت تمامی اموالی که قابلیت این را دارند که نقد شوند جزو دارایی ها به شمار می آیند مانند ساختمان ، اثاثیه ، سرقفلی و … .
ساختمان و وجه نقد در واقع جزو دارایی های مشهود به حساب میآید زیرا قابل لمس هستند .
باید خاطر نشان شد که بدهی ها همانطور که مشخص است مبالغی هستند که موسسات و کسب و کار ها به افراد و موسسات دیگر بدهکار هستند .به عبارت دیگر بدهی ها حق و حقوق مالی طلبکاران نسبت به اموال و دارایی های یک کسب و کار یا موسسه است و این حق نسبت به بخشی از دارایی ها نمیباشد بلکه نسبت به کل دارایی ها حق دارند . در این صفحه میتوانید با مفهوم ترازنامه آشنا شوید!
وجوه نقدی که در محل موسسه و در صندوق همان موسسه نگهداری میشود جزو موجودی نقدی دارایی ها به شمار میآید .البته قابل ذکر است که معمولا کسب و کار ها و موسسات وجوه نقدی خود را در بانک ها نگهداری میکنند تا امنیت آنان تامین شود .
انواع دارایی ها و بدهی ها
دارایی ها را میتوان به وجوه نقدی تبدیل کرد ؛ دارایی ها بر مبنای وجود فیزیکی انواعی دارند که به دارایی های مشهود و نامشهود تقسیم میشوند .( آشنایی با جریان وجوه نقد )
دارایی های مشهود دارایی هایی هستند که به طور عینی وجود دارند و قابل لمس هستند و به شکل موثری در عملیات و امور واحد مورد توجه و استفاده قرار میگیرند .
دارایی های مشهود | ۱.دارایی های مشهود سرمایه ای ۲.دارایی هایی مانند اموال ۳.دارایی هایی مانند تجهیزات |
| دارایی های نامشهود | ۱.حق چاپ ۲.حق ثبت اختراع ۳.علائم و برندهای تجاری ۴.سرقفلی |
باید خاطر نشان شد که دارایی ها در امور حسابداری، از نظر کاربرد انواعی نیز دارند که شامل :
۱.دارایی های عملیاتی
دارایی های عملیاتی عمدتا جهت انجام کارهای روزمره و عادی مورد استفاده قرار میگیرد مانند پولنقد ،مانده های حساب بانکی و…. .
۲.دارایی های غیر عملیاتی
تمامی دارایی هایی که از هیچگونه امور و فعالیت های تجاری برخوردار نمیباشند جزو دارایی های غیر عملی یا همان غیر عملیاتی محسوب میشوند .این منابع در بخش هایی مانند ایجاد حرفه و شغل ها و در نهایت نیاز های آینده ،لازم و ضروری به حساب میآیند.
دارایی ها در حسابداری از نظر نقدشوندگی و تبدیل به دو نوع دارایی های ثابت و دارایی های جاری تقسیم بندی میشود.
دارایی هایی که عملیات تبدیل شوندگی آنان به پول نقد به اسانی صورت میگیرد جزو دارایی های جاری محسوب میشود مانند سپرده های ثابت ،قبض های دریافتی ،بدهی بدهکاران و… .
دارایی هایی که تبدیل آنان به وجه نقد امکان پذیر نیست و از منابع ذات و ماهیت ثابتی داشته است جزو دارایی های ثابت به شمار میرود و شامل تجهیزات موجود ،کارخانه ،ماشین آلات و … میشود .
طبقه بندی دارایی ها و بدهی ها از امورات مهم برای یک تجارت و کسب و کار محسوب میشود ،بدهی ها جاری هستند بدهی های جاری انواع متعددی دارند که شامل :
- اسناد قابل پرداخت تجاری
- پیش دریافت درآمد
- حسابهای قابل پرداخت تجاری
- ذخیره مالیات پرداختی
- دستمزد و حقوقی که به کارکنان پرداخت میشود
- سود تضمین شده با قابلیت پرداخت
کاربرد حسابداری دارایی ها و بدهی ها
برای هر کسب و کار و شرکتی اهمیت دارد که بخش حسابداری آن که امور مربوط به ثبت و ارائه گزارش های مالی را بر عهده دارد در ثبت و تهیه گزارش هایی از دارایی ها و بدهی ها که ترازنامه نامیده میشود کوشا باشد .
ترازنامه برای صاحبان شرکت ها و کسب و کار ها بسیار مهم تلقی میشود چرا که در آن تمامی سرمایه گذاری ها و دارایی ها و تمامی بدهی ها ثبت و ذکر میشود و همه چیز مشخص و تعیین شده میباشد .
مرتب سازی اطلاعات دارایی ها و بدهی ها و ثبت انان و اطلاع داشتن از آن باعث میشود تا مدیران به راحتی بتوانند تصمیم های سازنده ای در جهت رشد مالی و اقتصادی لحاظ کنند .
دارایی ها در حقیقت از ارزش اقتصادی برخودار بوده و قابلیت این را دارند که به پول نقد تبدیل شوند همچنین افراد و کسب و کار ها به واسطه دارایی های خود در آینده کسب درآمد میکنند و از دارایی های خود به نحو احسنت سود میبرند ،در واقع دارایی ها منابعی به شمار میآیند که در آینده برای سازمان ها و کسب و کار ها سود های اقتصادی و مالی به دنبال دارند .
تفاوت دارایی و سرمایه در حسابداری
برای نشان دادن تفاوت این دو نیاز نیست موضوع را پیچیده کنیم ،در واقع سرمایه بخشی از دارایی ها را تشکیل میدهد که تمامی دارایی های نقدی و غیر نقدی که ارزش اقتصادی دارند را مشمول میشود .
دارایی و سرمایه گذاری هر دو با یکدیگر مفهومی دارند که پیوند محکمی بین آنان است اما در حقیقت این دو دارای معنای کاملا متفاوتی از یکدیگر هستند ،سرمایه نوعی مالکیت خصوصی است که توانایی این را دارد که ارزشی را خلق کند اما دارایی این گونه نیست و به چیز هایی گفته میشود که تحت تملک کسب و کار و یا شخص است ،دارایی با هدف ایجاد سود و منفعت و سرمایه گذاری وجود ندارد برخلاف سرمایه که هدف اصلی آن ایجاد ارزش و سرمایه گذاری است .
سخن پایانی
و در آخر باید خاطر نشان شد که دارایی در اصل منبعی است که ارزش مالی و اقتصادی دارد و تمامی اموالی که قابلیت نقد شوندگی دارند جزو دارایی به شمار میآیند در مقابل آن بدهی وجوه نقدی است که یک موسسه یا شرکت یا حتی کسب و کار به موسسه دیگر بدهکار میباشد و میتواند بااستفاده از دارایی ها بدهی های خود را تسویه کنند .
